Soortspecifieke analyse DNA

Een soort-specifieke DNA analyse wordt gebruikt om DNA van een bepaalde soort aan te tonen. Ondanks dat er DNA van meerdere soorten in het sample aanwezig is, kan specifiek getest worden of er DNA van een doelsoort aanwezig is. Een soort-specifieke DNA analyse wordt met name toegepast om te testen of er DNA van noordse woelmuis in een mengmonster van woelmuiskeutels aanwezig is. Verspreid over het gebied kunnen keutels verzameld worden die mogelijk van noordse woelmuis afkomstig zijn. Wij testen vervolgens of er inderdaad DNA van noordse woelmuis in het monster aanwezig is.

Het nadeel van deze methode is dat bij een negatieve detectie de oorzaak onbekend blijft. Vrijwel altijd betekend dit dat de keutels niet afkomstig waren van de doelsoort. Theoretisch kan een negatieve waarneming echter ook betekenen dat het DNA in de keutel reeds afgebroken is. Het is daarom aan te raden om minimaal twee samples te analyseren. Zodoende kan redelijkerwijs uitgesloten worden dat een negatieve detectie veroorzaakt wordt door DNA degradatie.

“Een soort-specifieke DNA analyse wordt met name toegepast om te testen of er DNA van noordse woelmuis in een mengmonster van woelmuiskeutels aanwezig is.”