Predatieonderzoek

Methode: eDNA

Om dit te onderzoeken maken wij gebruik van environmental DNA (eDNA). Bij het roven van eieren, kuikens of poten van prooidieren laten roofdieren speeksel en huidschilvers achter. Dit achtergelaten eDNA kan worden geëxtraheerd uit de predatieresten en zo kan worden achterhaald welk roofdier zich tegoed heeft gedaan aan de weidevogels.

Predatie-onderzoek wordt uitgevoerd met behulp van metabarcoding. Door het DNA op de predatie resten te analyseren wordt een soortenlijst gegenereerd van het zoogdier DNA dat aangetroffen wordt op de predatie resten. Met deze methode kunnen volgende soorten worden aangetoond:

• Boommarter (Martes martes)
• Bunzing (Mustela putorius)
• Das (Meles meles)
• Hermelijn (Mustela erminea)
• Hond (Canis lupus familiaris)
• Kat (Felis silvestris catus)
• Rat  
• Steenmarter (Martes foina)
• Vos (Vulpes vulpes)
• Wezel (Mustela nivalis)

Relevantie

Tijdens het voorjaar migreren vele weidevogels terug naar Nederland, om zich hier voort te planten. De aanwezigheid van vele soorten kruiden en insecten maakte de drassige open graslanden van Nederland de ideale broedplaats, echter nemen de populaties weidevogels steeds meer af door veranderingen in het weidelandschap. Omwille van de steeds kleiner wordende geschikte leefgebieden voor weidevogels en kleine (broed)populaties kunnen predatoren een rol spelen in de achteruitgang van (lokale) weidevogel populaties. Met onze innovatieve DNA-techniek is het mogelijk om met terugwerkende kracht te achterhalen welke roofdieren een rol spelen in de predatie op weidevogels. Inzicht in de (voornaamste) predatoren van weidevogels kan waardevolle informatie opleveren, die bijvoorbeeld gebruikt kan worden in het opstellen van beschermende beheersmaatregelen.